Stel je een droom eiland voor, omringd door turquoise wateren, waar luxe jachten stopt om hun passagiers een grandioos spektakel te bieden. Maar sinds kort draait de wind in Corsica voor de grote boten en hun eigenaars: met steeds strengere ankerregels zoeken verhuurders naar manieren om de opgelegde beperkingen te omzeilen… Een strategie die niet langer echt welkom is op het eiland van Schoonheid, waar men nu kritisch kijkt naar deze tactieken om zo dicht mogelijk bij de kust te blijven.
Op het eiland van Schoonheid roept de strategie van botenverhuurders om te ontsnappen aan de nieuwe regels een debat en spanningen op. In het licht van de verhoogde bescherming van de onderwaterwereld kiezen veel mensen er nu voor om letterlijk om Corsica heen te varen, en de kaart van het lokale nautische toerisme opnieuw te tekenen. Dit fenomeen, dat vroeger discreet was, wordt vandaag de dag steeds minder gewaardeerd door zowel de economische spelers als de eilandbewoners. Dit artikel onderzoekt waarom deze praktijk zich heeft ontwikkeld, wat de economische en milieu-gevolgen zijn, en hoe Corsica probeert de balans te bewaren tussen luxe toerisme en de bescherming van zijn prachtige landschappen.
Wanneer regels leiden tot maritieme ballingschap
Corsica, beroemd om zijn turquoise wateren en paradijselijke baaitjes, trekt altijd al de grote zeilboten aan. Maar sinds de invoering van een verordening die het ankerplaats van jachten van meer dan 24 meter reguleert, is het plaatje veranderd. Tegenwoordig kiezen de kapiteins en verhuurders er vaak voor om de Corsicaanse wateren te vermijden en in plaats daarvan naar Sardinië of andere gastvrije kustlijnen te varen. De regeling, die in de eerste plaats bedoeld is om de waardevolle posidonia-velden te beschermen, verbiedt het ankerleggen nabij verschillende locaties, waardoor boten verplicht zijn om goed voor de kust te ankeren, meer dan 40 meter van de kustlijn.
Reële economische gevolgen
Deze vlucht van grote jachten maakt niet alleen iedereen gelukkig. De nautische sector, die essentieel is voor de lokale economie, ziet zijn inkomsten slinken: in Bonifacio zou het bezoekersaantal sinds 2022 met 10% per jaar zijn gedaald, volgens de directeur van de jachthaven. Voor sommige havens zoals Saint-Florent of Calvi kan de daling zelfs 40% bereiken in bepaalde zomers. Aan de andere kant is de klantenkring van de grote zeilboten de meest uitgaven-lustige: wanneer deze bezoekers aankomen, ondersteunen zij de lokale restaurants, winkels en dienstverleners. Men schat dat de opbrengsten van dit segment in Corsica bijna negen miljoen euro bedragen en tot wel 50% van de haveninkomsten lopen.
Wanneer milieubescherming samengaat met sociale spanningen
Als het gaat om het behoud van de zeefauna en -flora is er consensus, maar de methode bevalt niet iedereen. De nieuwe regels, die soms als te streng worden beschouwd, laten lege ankerplaatsen achter en kades zonder de snelboten die normaal gesproken in het seizoen worden gezien. Bovendien draagt de onmogelijkheid om in veel gebieden te ankeren bij aan het groeiende gevoel van onrechtvaardigheid onder de professionals, die zien dat andere mediterrane bestemmingen, zoals de Balearen, gemengde en flexibele oplossingen aannemen.
Initiatieven om een compromis te vinden
Om de gemoederen te bedaren — en te voorkomen dat de onvrede permanent wordt — stellen meerdere betrokkenen uit de sector de invoering van drijvende ankerboeien voor. Dit idee, dat al elders is getest, beschermt de zeebodem terwijl het een winstgevende toeristische activiteit behoudt. Bijvoorbeeld op de Balearen informeert een systeem voor ankerbegeleiding zeilers over de specifieke plekken waar ze mogen ankeren, waardoor de ecologische impact wordt beperkt terwijl de aantrekkingskracht voor grote eenheden behouden blijft.
Een groeiende malaise op het eiland van Schoonheid
Terwijl de grote zeilvaart een groei van 50% in tien jaar in het Middellandse Zeegebied doormaakt, vreest Corsica voor zijn marginalisering. Dit debat vindt plaats in de bredere context van vragen over het duurzaam toeristisch model dat moet worden aangenomen, terwijl andere delen van de sector ook experimenteren met alternatieve verhuuropties, zoals de groeiende populariteit van Airbnb en soortgelijke opties. Maar hier is de bijzonderheid dat verhuurders niet langer per se willen blijven: het omzeilen van Corsica is de nieuwe norm geworden, zodat het het afmeren van een lading miljonairs niet langer wordt gezien als de Heilige Graal op het eiland.
De bezorgdheid over een toekomst op maat voor de professionals
Wat is het risico op lange termijn? Dat de Corsicaanse kust zijn aantrekkingskracht verliest, zoals bepaalde luchthavens die hard zijn getroffen door de terugtrekking van maatschappijen zoals Spirit Airlines. Voor de professionals is het van urgent belang een nieuw evenwicht te vinden waar de bescherming van het milieu niet samen gaat met een economische ramp. De belangen zijn aanzienlijk: ongeveer 2000 directe en indirecte banen zijn hiervan afhankelijk, om nog maar te zwijgen van de reputatie van Corsica zelf, die zijn legende heeft gesmeed tussen kristalhelder water en uitzonderlijke uitjes met een leren tas in de hand.
