|
KISACA
|
1 Kasım’da, serüven Paris’te, Azerbaycan’daki COP29‘a uzanan uzun bir yolculuk için başlıyor. Fransız başkentini Stuttgart‘a bağlayan TGV‘de, her yolcu insani ve dokunaklı yaşam anları aracılığıyla ortak tarih ile kaynaşıyor. Bu makale, bu yolculuğun ilk adımlarını ve günümüz dünyasını heyecanlandıran ve endişelendiren çevresel sorunlar etrafında zengin buluşmalar ve düşüncelerle dolu bir efsane olacağına dair bir izlenimi sunuyor.
Yaklaşan Bir Hareket #
10:52’de, Est Garı’nda, SNCF memurunun düdüğü yakında olan hareketin habercisi. Trenin içindeki manzaralar, günlük rutinin ve seyahatlerin büyüsünün arasındaki zıtlığı gözler önüne seriyor. Yolcular arasında, bir anne çocuklarını saymaya çalışıyor, bunlar çoktan vagonda dağılmış durumda. Sesindeki hafiflik ve espri anlayışı diğer yolcuların dikkatini dağıtarak onları çocukça bir samimiyet bulutuna dahil ediyor.
Geçici Buluşmalar #
Henüz oturduklarında, iki genç aşık yakınlarda oturmak için yaklaşıyor. Komşularının nazik bakışları altında sandviçlerini seriyorlar ve bir çift kulaklık aracılığıyla birbirleriyle sıkı anlar paylaşıyorlar. Sonra kıyamet sonrası bir diziye dalıyorlar, yan yana yolculuk yapan dünya çeşitliliğini temsil ediyor. Böylece tren, bin bir hikayenin tanığı oluyor, olağanüstü bir hızla kaydedilen geçici anları taşıyor.
Dengeli Bir Seyahat #
Daha ileride, bir garsonun denge becerisi küçük yemekli vagonda öne çıkıyor. Bir elinde chili con carne ile, trenin ani hareketlerinden kaçınmak için şaşırtıcı bir çeviklik sergiliyor. Bu vagonda geçirilen her dakika, personelin kalitesiz hizmeti sürdürme çabalarını gösteren gerçek bir meydan okuma.
Stuttgart’a Varış #
Birkaç saat sonra, Stuttgart Garı ufukta beliriyor. 20 dakikalık bir gecikmeyle iniş, bu 4.000 kilometre‘lik yolculuğun ilk aşamasının sonunu işaret ediyor. 1914 yılında inşa edilen muhteşem istasyonun önünde, Elmar adında bir yaşlı adam, bir kulübenin gölgesinde bekliyor. Belirgin, kararlı bakışı, onu Stuttgart 21 projesine karşı derin bir bağlılık gösteren bir aktivist olarak tanıtıyor; tartışmalı bir girişim, aşırı maliyeti ve çevresel etkileri nedeniyle eleştirilere maruz kalıyor.
Tarih İçinde Yerleşik Bir Mücadele #
Elmar ile sohbet ederken, deneyimlerini paylaşıyor ve aktivistler tarafından verilen mücadeleleri anlatıyor. Yeşil alanların korunmasına yönelik kararlılığı, Notre-Dame-des-Landes havaalanına karşı çıkanların verdiği benzer mücadeleleri hatırlatıyor. Polisiye şiddet veya kitlesel protestolar gibi trajik olaylar, iklim değişikliği güncel olayları ile derin bir bağlılık yaratıyor ve kamu tartışmasında dinlenmenin önemini düşündürüyor.
Düşünmeye Davet #
Azerbaycan’daki COP29‘a bu hareket yalnızca coğrafi bir yolculik değil, aynı zamanda bireysel ve kolektif kaderlerin küresel bir soruna karşı birleştiği içsel bir yolculuk. Her buluşma, her hikaye, her göz teması, çevremizi koruma taahhüdünün önemini vurguluyor. Görüntüler sınırları aşarak, ortak bir amaç için birleşmiş bir topluluğun gücünü gözler önüne seriyor.
