|
KISACA
|
Tunus’un turkuaz suları ve altın rengi kumlarıyla süslü plajları, her yıl milyonlarca ziyaretçiyi çekmektedir. Ancak bu iddialı manzara, insan faaliyetleri ve iklim değişikliği tarafından artırılan bir endişe verici gerçekliği gizlemektedir: kıyı erozyonu, bu doğal hazineleri unutulmuş anılara dönüştürme tehdidinde bulunmaktadır. Her yıl kıyıların parçaları azalmakta, ardında geçici bir güzelliğin izlerini bırakmaktadır. Bu bozulma hakkında uyarıda bulunmak, sadece yerel ekosistemi değil, aynı zamanda bir ulusun kültürel ve ekonomik kimliğini tehlikeye atan bir durum haline gelmektedir. Bu plajların geleceği, birçok hikaye anlatacak şekilde, eşsiz bu mirası korumak için hızlı hareket edilmediği takdirde umutsuzluk harfleriyle yazılabilir.
Tunus’ta kıyı erozyonunun nedenleri #
Tunus’taki kıyı erozyonu, insan ve doğal faktörlerin bir kombinasyonu ile hızlanan karmaşık bir fenomendir. Tunus kıyısı boyunca plansız şehirleşme, kumulların kaybolmasına neden olmuş, bu da doğal kum yenilenmesinde kritik öneme sahiptir. Düşünülmeden yapılan yapılar, kumları denize taşıyan bu tabiat akarsularının yataklarını da kapayarak erozyona karşı katkılarını azaltmaktadır.
Aynı zamanda, iklim değişikliği de önemli bir rol oynamaktadır. Sıcaklıkların artışı, daha şiddetli fırtınalara ve özellikle Akdeniz’de gözlemlenen hızlı bir deniz seviyesi yükselmesine yol açmaktadır. Bu birleşik olaylar, plajların erozyonunu artırmakta ve önümüzdeki yıllar için turizm beklentilerini doğrudan tehdit etmektedir.
Tunus kıyısında yıkıcı bir etki #
Tunus, 570 km uzunluğundaki kumlu kıyısıyla, yılda ortalama 1,5 metre kıyı kaybı yaşamaktadır ki bu, bugüne kadar 90 km plajın kaybolmasına neden olmuştur. Hammamet, Monastir ve Sousse gibi sembolik plajlar, en dramatik etkileri yaşamaktadır. Bir rapora göre, Hammamet’te, erozyon, 2006 ile 2019 yılları arasında 24.000 m² plaj kaybına yol açmıştır.
Bu hızlı erozyon, ana turistik cazibe merkezlerini unutulup giden anılara dönüştürmekte, sadece turizm ekonomisini değil, aynı zamanda yerel çevreyi ve bunlara bağımlı toplulukları da etkilemektedir.
Geçici çözümler ve gelecekteki zorluklar #
Bu sürekli tehdit karşısında, plajların yeniden kumlandırılması gibi girişimler hayata geçirilmiştir. Örneğin, Hammamet’te, yaz sezonundan önce plajları geri kazandırmak için 15.000 m³ kum dökülmüştür. Ancak, estetik ve ekonomik açıdan kritik olmasına rağmen, bu eylemler sürdürülebilir çözümler değildir.
Kumları stabilize etmek için seddeler ve palisadlar gibi yapılar umut vadetmektedir. Örneğin, birçok kilometre palisadın kurulması, başka Tunus plajlarındaki kumulların stabilizasyonuna yardımcı olmuştur. Ancak, kıyı dinamiklerine ve yerel ekosistemlere</strong duyarlı daha entegre eylemler gereklidir.
Müdahale maliyetlerinin yüksekliği, önemli bir engel teşkil etmektedir. 2024 yılında, Hammamet, Monastir ve Sfax’taki yeniden kumlandırma çalışmaları yaklaşık bir milyon euroya mal olmuştur. Ancak turizm, Tunus ekonomisi için hayati önemini korumakta ve GSYİH’nın %14’üne kadar çıkabilmekte ve binlerce iş imkânı yaratmaktadır.
Turistik cazibeyi korurken çevreyi de korumak için bir denge sağlanmalıdır. Menara otel müdürü Narjess Bouasker’in belirttiği gibi, “Öncelik, şehrin güzelliğini tehlikeye atmadan plajı geri kazanmaktır.” Kıyı erozyonuna etkin bir şekilde yanıt vermek, çok yönlü bir yaklaşım gerektirmektedir. Yeniden kumlandırmanın yanı sıra, kıyı planlamasının doğal dinamiklere saygı göstermesi kritik öneme sahiptir. Bu, kenar kumullarının ve tabiat akarsularının korunmasını ve kumları stabilize etmek için sürdürülebilir yapıların uygulanmasını içermektedir.
Yetkililer ve çevre örgütleri, manzaranın korunması ile erozyona karşı korumanın bir arada olduğu uzun vadeli stratejiler geliştirmek için işbirliği yapmalıdır. Bu kollektif çaba, Tunus plajlarının sadece unutulmuş anılar haline gelmemesi için gereklidir.
Maliyetler ve ekonomik sonuçlar #
Sürdürülebilir bir yaklaşıma yönelmek #
